این قسمت، بخش سوم از مصاحبه با محسن ملایری، هم‌بنیان‌گذار استارتاپ ترایب است. در دو قسمت قبل در رابطه با سابقه‌ی کار محسن در ایران گفت‌وگو کردیم و روایت او را از برگزاری اولین استارتاپ‌ویکند در ایران، جشنواره‌ی وب، کانون کارآفرینی ایران و تاسیس و توسعه‌ی شتاب‌دهنده‌ی آواتک شنیدیم.

اما در این قسمت، داستان استارتاپ ترایب را مرور کردیم. استارتاپی در کانادا که به گفته‌ی محسن، همچنان در مرحله‌ی هم‌خوانی محصول-بازار است اما چند جذب سرمایه‌ی موفق داشته و البته مشتریان بسیاری نیز دارد.

روایت محسن از ترایب را این‌گونه بشنویم:
– اولین کسب‌وکارِ خارج از ایران
– شروع از نقطه‌ی صفر
– بدون چشم‌انداز، اما با یک سرنخ
– کامیونیتی چیست؟
– تمرکز بر فروش، اولین قرارداد و چالش‌های آن
– جذب سرمایه‌ی اول، صدوپنجاه هزار دلار از هفت نفر
– وقتی یک کارآفرین، از محصولش خجالت‌زده است
– اهمیت جریان نقدینگی در توسعه‌ی ترایب
– جذب سرمایه‌ی دوم در دوران کرونا و دو راهبرد اصلی
– ریسک، خود یک محصول است
– «همه‌چیز راجع به کیفیت آدم‌هاست»
– روانکاوی و فعالیت فیزیکی، حاشیه‌ی پررنگ‌تر از متن
– و در آخر، توصیه‌ای برای همه: «حواس‌مون به حال خودمون باشه»